In memoriam Jan Visser

In memoriam Jan Visser (1931-2025)

Een vriendelijke glimlach, een geïnteresseerde blik, een luisterend oor en altijd een antwoord klaar, voilà onze “founding father”, onze eerste voorzitter van de Buurtvereniging Rond het Wilhelminapark, Zeist, JAN VISSER. Volgens de statuten kan een lid van het bestuur slechts tweemaal herkozen worden. Jan heeft zich de volle negen jaar van 1992 – 2001 dienstbaar gemaakt voor onze buurtvereniging.

In het jubileumboekje – 25 jaar Buurtvereniging Wilhelminapark, Zeist – 1992-2017 – lezen we dat het eerste bestuur zich vooral bezighield met de, zoals Jan het noemde, externe factoren van het leefklimaat, namelijk de plannen van de gemeente op het gebied van verkeer- en parkeerproblemen, bouwprojecten en groen.

De echte aanleiding voor de oprichting van de buurtvereniging was namelijk het slepende conflict van de heer en mevrouw Van Loon over de uitbreiding van een bedrijfspand aan de Slotlaan, waardoor zij een muur voor hun raam aan de Huydecoperweg kregen die hun uitzicht volledig belemmerde. Er bleek een Raadsbesluit uit de jaren 60 te zijn dat dat rechtvaardigde. Jan kon, zoals gebruikelijk, smakelijk en heel uitgebreid tot in de kleinste details over deze eerste protestactie bij de Gemeente Zeist vertellen. En het was zeker geen toeval dat mevrouw Lily van Loon penningmeester werd in het kersverse nieuwe verenigingsbestuur.
Later breidde het bestuur haar betrokkenheid uit met de zogenaamde interne factoren, om in Jans jargon te blijven, door het daadwerkelijk bevorderen van de sociale cohesie binnen de wijk. Veelsoortige activiteiten en jaarlijks terugkerende evenementen werden en worden nog steeds georganiseerd. De buurtvereniging groeit en bloeit.  

Kenmerkend voor zijn voorzitterschap was dat Jan en zijn vrouw Annie bij elk evenement, gezamenlijke bijeenkomst of buurtborrel steevast zichtbaar aanwezig waren en die trouw bleef nog vele jaren daarna totdat hun hoge leeftijd en breekbare gezondheid dat niet meer toelieten. Destijds reden om Jan met het erelidmaatschap van de buurtvereniging te honoreren tijdens het 25-jarig jubileumfeest op zondag 7 mei 2017. Jan was voor de eerste keer (?!) sprakeloos! Hij schreef 24 uur later in een e-mail aan mij, als toenmalige voorzitter: “Verbouwereerd vergat ik in die paar woorden die ik sprak jullie te bedanken voor de eer mij aangedaan. Bij deze dus… en zowel Annie als ik hopen nog veel jaren te mogen delen in warme persoonlijke banden die onze vereniging zo uniek maakt”.

Jan en Annie kwam je vaak samen tegen. “Samen” waren ze een begrip in de wijk en werden ze in één adem genoemd: “Jan-en-Annie”. Jarenlang waren ze o.a. de vaste deelnemers bij de On the Move-buurtetentjes. Jan volgde zijn eigen regels. “Vooraf een of twee borreltjes en verder laat ik me graag verwennen”. Het was altijd gezellig met 6 of 8 buurtgenoten onder elkaar. Er werd veel besproken, gefilosofeerd, geluisterd en vooral gelachen…  Culinaire hoogstandjes waren er zeker.
Annie bracht meestal haar onvolprezen panna cotta of een lekkere ouderwetse soep mee. En één keer konden we zelfs Jan aan het werk zien met een schort voor (!) om samen met de buurmannen een Ayurvedische maaltijd te bereiden. De dames hadden vrij… en keken toe. Ai, ai, ai, Ayurvedisch wil zeggen: zonder alcohol! Dat was afzien… Jan geen borreltje, de anderen geen wijn. Water! Hielden we dat vol?  Tja…

Maar, … wij kennen Jan Visser vooral ook als eminent theoloog, priester en kerkvader van de Oud-Katholieke kerk en nogal wat buurtbewoners waren getuigen van zijn 60-jarig priesterschap in september 2017 in de Oud-Katholieke Gertrudiskathedraal in Utrecht. Zijn eigen humorvolle, wetenschappelijk en persoonlijke speech en de lovende, eveneens humoristische woorden van monseigneur Joris Vercammen, aartsbisschop van Utrecht, klinken nog na in mijn gedachten. De Vlaming Vercammen blikte terug, niet alleen op Jans betekenis voor de Oud-Katholieke kerk, maar ook op het persoonlijke leven van de jubilaris, waarin Annie volgens hem een regulerende rol speelde. De aanwezigen knikten instemmend.

Een van mijn beste persoonlijke herinneringen is de memorabele lezing van Jan over zijn grote voorbeeld Augustinus van Hippo, theoloog en filosoof, een gekleurde in Afrika geboren heilige die leefde van 354 – 430 en die pas op 33-jarige leeftijd gedoopt werd. Sappige details bij diens “niet altijd correcte” leven bleven niet onvermeld. De zaal hing aan zijn lippen. Jan was in zijn element en genoot zichtbaar. Ik zou graag de tekst nog eens inzien.

Nog een wapenfeitje. Hoewel Jan en Annie nooit met mij mee zijn geweest naar Parijs, prijkt al jaren een lofdicht, een heus sonnet, op mijn website alsof het wél werkelijk was gebeurd… Een gefantaseerde impressie die er mag zijn, geschreven in 2016 – (www.malibas.nl).

Meer onvergetelijke momenten en anekdotes zou ik nog kunnen vertellen, maar ik wil het hierbij laten. Ik kom tot een conclusie.

Onze buurtvereniging zal onze eerste voorzitter, JAN VISSER, herinneren als een erudiet persoon, een begenadigd spreker en schrijver, met een sterk rechtvaardigheidsgevoel en immer betrokken en geïnteresseerd in de medemens.

Een uniek persoon, een icoon…

Wij gaan hem allen missen als markante en gewaardeerde buurtgenoot, maar vooral als een GOED MENS en prijzen ons gelukkig hem gekend te hebben, nu hij niet meer onder ons is.

Beste Jan, rust in vrede. Annie sterkte toegewenst, sterkte ook voor de beide zoons Klaas-Jan en Pieter-Jelle en de kleinkinderen en voor de andere dierbaren. De vele mooie herinneringen zullen troost bieden.

De avondwake: zondag 16 maart om 19:00 uur.
Eucharistieviering: maandag 17 maart om 09:30 uur
Beide diensten in de Oud-Katholieke kerk Gertrudiskathedraal, Willemsplantsoen 2, te Utrecht.